Έρευνες λένε ότι η διαφθορά κατασπαταλά τον πλούτο που προορίζεται για τους πολλούς ενώ για τη διαφθορά ευθύνονται λίγοι. Συνεπώς γιατί να μην μπορεί το πρόβλημα να καταπολεμηθεί;
Άλλες έρευνες έδειξαν ότι αν η διαφθορά φθάσει στο εσωτερικό μιας Κυβέρνησης πάνω από το 50%, τότε καταλύεται το Κράτος, δεν υπάρχει Κράτος δηλαδή. Γιατί άραγε δεν γίνεται τίποτα ή γίνονται μόνο ελάχιστα
πράγματα στον τομέα της κάθαρσης που μαστίζει τις κοινωνίες; Ίσως γιατί πολλοί σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ίσως γιατί ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, ίσως γιατί δεν υπάρχουν πλέον ρομαντικοί άνθρωποι σαν αυτούς τους ήρωες που εμφανίζονται σε μια τηλεοπτική σειρά ή ταινία με τίτλο «Οι αδιάφθοροι».
Όμως η Πολιτεία οφείλει να κάνει κάτι και να αναδεικνύει το θέμα, να εντοπίζει και απομονώνει τους υπαίτιους, εκτός και αν οι υπεύθυνοι είναι η πλειοψηφία και ξεπερνούν αριθμητικά αυτούς τους νοικοκύρηδες που σηκώνουν τον σταυρό τους στη σύντομη αυτή ζωή, αμόλυντοι και ανέπαφοι από τους πειρασμούς του εύκολου πλουτισμού της σύντομης δόξας και της καλοπέρασης σε βάρος των άλλων.
Ίσως, με αυτό το βιβλίο, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για πολλά δεινά, να ντροπιαστούν, να σκύψουν το κεφάλι και να μεταμεληθούν. Άλλωστε μαγκιά είναι να τα καταφέρνεις χωρίς να ακολουθείς ανορθόδοξες και εγκληματικές μεθόδους, παρά μόνο τις προδιαγραφές που έχουν θεσπιστεί για να προστατεύουν τις Κοινωνίες των Εθνών, μέσω αδιάβλητων διαγωνισμών, μέσω της ύπαρξης πραγματικών δικαιολογητικών απόδειξης
εμπειρίας, σωστών εγγυητικών επιστολών κλπ.
Η Δημοκρατία και ο καπιταλισμός είναι ευεργετικά συστήματα για τους πολίτες. Οι πολίτες που ευεργετούνται από τα συστήματα αυτά δεν τα τιμούν και τα προσβάλλουν. Υπάρχει όμως και τρόπος να προστατευθούν τα έρημα...